Archive for May 19th, 2010

Wetenswaardigheden van de vak(antie)man

Wednesday, May 19th, 2010

Alle voorbereidingen zijn getroffen voor een paar zonnige weken van huis, maar u heeft nog niemand voor de verzorging der planten! Wat nu?

Toen het mij overkwam, had ik geluk. De koekiemonsters thuis verslonden 1 bus Enkhuizer Jodekoeken per week. De bus waarin Lotus Bakeries deze koeken verpakt werd nooit weggegooid en zo heb je na een jaar ruim 50 bussen met de welbekende paarse deksel. Handig voor schroefjes en andere frutsels. Hoewel, zou je ooit in je leven zoveel schroeven bij elkaar krijgen? Werkeloos stonden de lege busjes op de keukenkast, op de keukenvloer, in de berging, op zolder en verder op iedere vrije plek in huis.

Wat heeft dit nu met de plantjes te maken, vraagt u zichzelf af. Dat bedacht ik mij ook toen op dat moment wat teksten uit een oud scheikundeboekje bij mij boven kwamen.

De capillaire hevel! En zo werd 1 en 1 weer 2 of zelfs meer dan dat. Een laken waarop wat al te heftig de liefde was bedreven, was gescheurd en niet goed bruikbaar meer. Je tenen bleven er zo inhaken. Ik heb er maar reepjes van geknipt, deze in de potjes gehangen over de rand heen, en deze, gevuld met water, naast de bloempotten gezet, zodat de reepjes op de potgrond rustten. De bodem van de koekenbus rustend op de rand van de bloempot. Grote planten kregen twee potjes of zelfs drie, de kleinere maar één. Toen we na 3 weken terugkwamen, lachten gezonde en vrolijke planten ons toe.

Dat was met een plantenoppas zeker niet gegarandeerd. Vaak was daarbij de ene plant verzopen en de andere verdroogd. De cactus zat eens in een nieuwe bloempot van Blokker. Fl. 6,95 schreeuwde het prijskaartje je tegemoet.De cactus had waarschijnlijk teruggebeten, en terwijl de aanval werd afgeslagen, was de pot op de vensterbank gesneuveld.

De overige reepjes laken (want als ik eenmaal aan het knippen ben,) zijn meegegaan op vakantie. Zij hebben prima hun werk gedaan als papillotjes. Zo bleven de kinderhaartjes ook in het buitenland goed in de krul en hadden zij, zonder het te weten, een stukje “geboortegrond” bij zich, hetgeen het heimweegevoel aanzienlijk verminderde.

eerder verschenen op www.3xploeg.com en in onze eigenwijze bedrijfsblad KSE

Links Rechts

Wednesday, May 19th, 2010

Vandaag een wat ouder verhaal al eerder gepubliceerd op andere blogs. Zoals u misschien weet werk ik graag in de tuin aan mijn audio apparaten. Zo pak je meteen wat zonnige vitamine D mee. Het is nu lente en het terras van gewassen grindtegels zag er weer wat groenig uit na de natte winter.

Bij mij is het dan gebruikelijk ieder jaar in deze tijd van het jaar, bij de eerste zonnige lentestralen een hoop herrie in de tuin te maken met de hogedrukspuit. Iedereen weet dat de tegels weer schoon worden gemaakt en de gebruiker aan het pistool vies en nat. Verleden jaar had ik het terras en de rest van de tegels in twee etappes gedaan want het is best zwaar werk en mijn voeten gehuld in oude schoenen.

Bij de tweede sessie verleden jaar was het eerste paar schoenen het terras nog niet te boven gekomen en stond nog nat en zanderig te zijn in de bijkeuken. Gelukkig had ik nog een paar oude schoenen, wie wat bewaart heeft wat is niet voor niets mijn motto. Na de twee schoonmaakbeurten stonden er dus lang twee paar kletsnatte oude vieze schoenen in onze bijkeuken. Ergens in de zomer dacht ik dat dat ook weer overdreven was en ik zocht de slechtste eruit en kieperde deze in de vuilnisbak.

Dit late voorjaar zoals gezegd was het terras wederom aan de beurt om eens lekker afgespoten te worden.. Dus de hogedrukspuit uit de doos, in het rek van de garage gehaald, de slang afgerold tussen 3 of 4 sloopdecks door en een verlengsnoer in de tuin gelegd, oude broek en trui aan en hup op naar de oude schoenen. Ik deed mijn nog goede schoenen uit en wilde in de oude aftrappers stappen die speciaal voordat doel overwinterd hadden in de bijkeuken. Eerst nog even goed gekeken of er bijtende spinnen in zaten, je weet maar nooit. Ik keek nog eens goed en ook wat beteuterd. Geen spinnen maar voor mij op de grond stonden de overgebleven twee (van de vier) schoenen die mij vorig jaar zo geweldig hadden geassisteerd. Wat alleen zo opviel was dat beiden bedoeld waren om de rechtervoet te omhullen…………

eerder verschenen op www.wedoconsultancy.com/reeltoreel
en op
www.zeeburg.nu