Je hoefde waarachtig geen psychiater te zijn en evenmin een zesde zintuig te hebben om vast te stellen, dat deze man – wie het ook mocht zijn – beslist geestelijk niet normaal was.
“…uit de branding zich heffend, die aanslaat tegen de duinen zwom hij het strand langs, dat in zee zacht glooiende afloopt…
…Tot hij de monding van het meer met het schone, rustige water zwemmend bereikt had….
…Tot hij was gekomen: Odyseus, rampzalige zwerfling….”
“Ja, Ploeg deel die dingen maar vast uit.”
Tja, lees je in het boek Katastrofe in Kijkduin kun je zomaar plotseling je eigen naam zien voorkomen.
Fantasie gelukkig maar, want de meeste Ploegen hebben ze toch echt alle negen op een rijtje.
Het gebeurt wel meer dat onze naam gebruikt wordt in boeken, en veelal zijn het dan niet de helden van het verhaal. Maar gelukkig maakt Hofdorp het in zijn boek niet al te bont. Ploeg sterft later een min of meer heroïsche dood.
Reden waarom ik het vermeld is echter een andere strofe, uit een ander boek van Hofdorp, zijn zo’n beetje laatste Haagse speurdersroman. “Als de eenden in de hofvijver”.
Hierin gaat de centrale figuur Commissaris Aremberg met pensioen, en met gemende gevoelens en niet zonder tegenzin
“…Voor hem was Den Haag de laatste jaren in steeds mindere mate nog de stad gebleven, die hij zo intens had lief gehad, waarmee hij zich zo compleet vergroeid had gevoeld, waar hij elke straat, ja bijna elke straatsteen gekend had. Den Haag werd steeds meer een vreemde voor hem. Sloophamers hadden de stad, in al haar wijken, geteisterd, hele straten, ja, hele stadsdelen waren eerst vernield en daarna wel weer opgebouwd, maar steeds was hun nieuwe aanblik Aremberg zo vreemd geweest, dat hij in al die straten zich verloren voelde – een vreemdeling dáár waar zijn eigen stad had gestaan! Een totaal vreemde, hem onbekende wereld…..
En dat voel ik ook, elke keer weer als ik terug kom in de stad, steeds weer is een vertrouwd beeld verdwenen en ingeruild voor beton waar nooit iemand van zal houden. En dan moet ik steeds denken aan de laatste worden van “dit was het nieuws” Maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Er is ook een Hofdorp Hyves op Hyves voor alle liefhebbers van de betere speurdersroman. http://pimhofdorp.hyves.nl/
Deel van de tekst is ontleend aan de boeken van Pim Hofdorp