Toen ik nog op een schoolkrantredactie zat nam ik mijn kopie van Petje pleite en WC mee. In het redactie lokaal heb ik dit in een lade gelegd en sindsdien ben ik het kwijt. Dat is jammer want het was een leuk in plat haags gezet verhaal. Onlangs vond ik op google twee linkjes naar het verhaal maar beide zijn niet in het oorspronkelijke schrift, ingekort en in plaats van haags een enorme jiddische inslag.
Als iemand nog eens het originele verhaal tegen komt hou ik me aanbevolen. Net als WC, een vergelijkbaar verhaal waarbij de dienst in een woodchapel beschreven wordt als een gemeenschappelijke stoelgang.
Zo ging dat vroeger, je kreeg een vreselijk beduimeld papiertje en op een oude typemachine met carbon en twee vellen papier maakte je een nieuwe doorslag van het verhaal. Een om te bewaren en een om door te geven.
Tegenwoordig gaat dat met een druk op de mailknop naar iedereen die je kent. Tien tegen een dat je na maanden je eigen mail weer terugkrijgt met een air van moet je dit eens lezen. Supermodern maar in feite doen we dat al eeuwen.
Maar terug naar petje pleite, de jiddische versie begint ongeveer zo:
Ongelooflijk vader, wat een saak. Ik kom binnen: uitverkocht huis. Geen plekkie ope. Vooran een tonaal met een dreswaar met een kaars erop. Stel je voor vader, daar begint die voorstelling. Komt er ome binnen, in het wit met een rooie jurk eroverheen. Zes kleine gosertjes vlak achter hem na. Eén van die piechempies pakt vlug se petje weg. Petje pleite.
Nu had die ome een kaal plekkie op se kop, dus krijgt ie ’t koud. Hij soeke naar se petje. Links, rechts vrage an die piechempies, waar is me petje nou?
De hele verdere mis staat in het teken van het zoeken en uiteindelijk vinden van het petje.
Zo vond ik ook op een oud bandrecordertje het sprookje Roodkapje haagse ruige stijl, wel slecht verteld en halverwege was er iets overheen opgenomen, ook daarvan zoek ik het origineel verhaal.
En waarom? Och Haagse Harrie heeft succes er is zelfs een Haags woordenboek, maar veel van het dialect is verloren gegaan. Knijzen zie je nergens meer terug. kneizen (de Mokumse versie nog wel) Van Dale kent Knijzen nog wel maar beschouwt het als dieventaal. Jammer, bijna net o jammer is dat ik begrepen heb dat er stemmen opgaan om de Amerikaanse ambassade te veheffen tot nationaal monument. En dat terwijl ik op die plaats toch zo graag de 19de eeuwse versie zag terugkomen van Hotel Paulez., dat tot 1945 daar heeft gestaan.