Hendrik Julianus Erkelens

Het zat er een keer aan te komen maar toch nog onverwacht is op 16 december mijn tante overleden, 9 jaar na haar man. We zijn niet echt familieziek binnen onze familie en wat ruzies waren er de oorzaak van dat we zeker 20 jaar al geen contact hadden. En dan ineens belt de politie op, tante is levenloos aangetroffen in het toilet van haar woning. Uit gesprekken met buren die haar steevast niet bij de naam noemden maar haar kenden als het “Haagse vrouwtje”wordt veel duidelijk.

Mijn tante en oom beide Hagenezen pur sang, zij huisvrouw en hij in leven rijksambtenaar bij de PTT hebben een woonverleden van vele Haagse jaren o.a. aan de Diamanthorst en aan de Barnsteenhorst. 28 jaren geleden waren ze na een reguliere vakantie in Meijel vastbesloten te verhuizen naar een vinexwijk in groeistad Helmond.
Sinds de dag dat ze hun huisje daar betrokken kende het stel een enorme heimwee naar Den Haag. Als je ze sprak draaide daar ieder gesprek wel op uit, tot vervelens toe. Beide lichamen zijn nu terug in Den Haag. Begraven op de RK begraafplaats St. Barbara waar ze een familiegraf hebben. Nadat ik de sleutels van het huis heb gekregen aan mij de taak om het leeg te maken. Een moment om door te dringen aan tasbtare en minder tastbare herinneringen aan een Haags verleden van hen, maar ook van mij. Foto’s waren er niet veel en ook niet veel familiedocumenten die een tipje van de sluier over groot en voorouders kon lichten. Over Ome Sjaak wist ik helemaal niet veel. Een zeer rustige man die we in de Haagse tijd meestal ontmoeten op Midden Noord in het Zuiderpark. Na zijn verhuizing zat hij meestal op zondag in een hoekje naar de radio te luisteren want de verrichtingen van ADO, FC. Den Haag/ Ado en  FC Den Haag werden miniem gevolgd. Wat zou hij nu trots zijn op onze club, die als vanouds presteert.

In het huisje trof ik twee schilderijen aan. Geen Rembrandts en vol fouten als een tegen de klok in draaiende klok.
Op een der werken stond geschreven ; Door H.J. Erkelens-Sr 28 april 1935, Den Haag – Voor moeder haar 65ste verjaardag. Aan de beeldzijde een interieurtje met o.a. een aardappelschillend meisje en de eerder genoemde valse klok. interieur met aardappelschillend meisje

Op het andere werkje staan twee runderen bij een schuurtje.

Runderen door H.J. Erkelens

Een snelle zoektocht op internet levert alleen op dat er een H.J. Erkelens is geweest, die huis en kunst schilder was. Later kwam het trouwboekje van tante en oom boven water. Oom Sjaak Rodenburg bleek een zoon te zijn van Marinus Rodenburg en Wilhelmina Erkelens. Door de namen Erkelens werden de schilderijen en de familie met elkander verbonden , maar hoe zat het nu precies.  Maar eens raad gevraagd bij de in genealogie zeer bedreven Karel Uittien die wonderlijk genoeg binnen enkele uren reageerde met de antwoorden.

Hendrik Julianus ERKELENS, huisschilder (1890) hofbeambte (1918), geboren te
‘s-Gravenhage op 08-06-1869.
Gehuwd op 21-jarige leeftijd te ‘s-Gravenhage op 18-06-1890, met de 20-jarige
Wilhelmina BERKHUIJSEN, geboren te ‘s-Gravenhage op 29-04-1870,

Uit dit gezin kwamen maar liefst 8 kinderen voort Lodewijk Willem, Wilhelmina, Hendrik Julianus,Francoise Levina Suzanna, Klaas, Johannes Carolus, Paul Johannes en Karel Albert. Het tweede kind en oudste dochter, Wilhelmina, was dus de moeder van mijn oom Sjaak.(Jacques). Hij moet ook nog een zus gehad hebben met de naam Wilhelmina Petronella geboren op 1 juli 1919, van haar bespeur ik echter niet veel.

Wat dat hofbeambte inhield is onbekend maar op internet kwam ik ook beroepen bij zijn naam tegen als palfrenier en kamenier. Buiten de Haagse jaren is hij enkele jaren werkzaam geweest in Apeldoorn en verder staat als zijn adres opgegeven Noordeinde 72 (kon. paleis). Dit laatste geeft dan weer wat licht bij een aantal oude foto’s uit het verder schamele bezit. Een man in burger rok uniform, Dit moet dus Hendrik Julianus Sr. de schilder,kamenier, hofdienaar en palfrenier zijn geweest.

Een vrouw op een oude foto is dan ongetwijfeld Wilhelmina  Erkelens- Berkhuijsen geweest.

In het huis was van alles te vinden, in het naaidoosje tussen de oude knopen een camee en een hanger  met delfts binnenwerk tussen de fietsonderdelen in het schuurtje.

Erg rijk zullen we er wel niet van worden, maar het is zo enorm leuk om alleen namen en data in kwartierstaten eens afgewisseld te zien met tastbare hebbedingetjes van de “gewone” man uit het Den Haag van begin vorige eeuw.

Comments are closed.